close
KościółParafia

Królowanie Chrystusa i Jego Boskiego Serca

„Chrystus wodzem, Chrystus Królem, Chrystus, Chrystus Władcą nam!”. Ta antyfona napisana przez nieznanego autora towarzyszy Kościołowi od samego początku jego istnienia. Już od momentu przyjścia Jezusa na świat urzeczywistniło się w świecie Królestwo Boże.  Królowanie Jezusa zapowiada podczas zwiastowania Archanioł Gabriel: „Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca Dawida” (Łk 1,32-33). Pisze o tym także Ewangelista Mateusz: „Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: Gdzie jest nowo narodzony król Żydowski? Ujrzeliśmy bowiem jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać mu pokłon” (Mt 2,1-2). Również w Starym Testamencie prorocy zapowiadali nadejście Króla: „Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie” (Dn 7,13-14).

W ciągu wieków wielu ludzi doświadczało wielkiej miłości Jezusa, ale także i sam On prosił aby każdy człowiek żył Jego miłością i umiłował Jego Najświętsze Serce. Przykładem tego była Małgorzata Maria Alacoque. Urodziła się ona 22 lipca 1647 roku we Francji, w mieście Burgundia. Gdy zmarł jej ojciec w wieku 8 lat oddano ją pod opiekę sióstr klarysek. Ze względu na ciężką chorobę została oddana pod opiekę swojego wuja i bardzo wymagających ciotek, od których wiele wycierpiała. Po pokonaniu choroby oraz wielu ciężkich przeżyciach, jako człowiek bardzo pragnący całkowicie oddać się służbie Bożej w wieku 24 lat wstąpiła do  Zgromadzenia Sióstr Nawiedzenia (wizytek). Habit zakonny otrzymała 25 sierpnia 1671 r. 

W grudniu 1673 roku Małgorzacie po raz pierwszy objawił się Pan Jezus. Pozwolił jej wtedy długo spoczywać na Jego Boskiej piersi, odsłonił przed nią cuda swojej miłości i niewypowiedziane tajemnice swojego Najświętszego Serca: „Moje Boskie Serce jest tak rozpalone miłością do ludzi, a w szczególności do ciebie, że już nie może dłużej tłumić w sobie płomieni tej palącej miłości” (Pamiętnik duchowy Małgorzaty Alacoque). 

Podczas drugiego wielkiego objawienia zobaczyła kolejny raz Serce Pana Jezusa. Spoczywało Ono na tronie z ognia i promieni. Pan Jezus zażądał od Małgorzaty, aby przyprowadziła swoje siostry i braci do Jego Serca. Polecił także przekazać im, że ich kocha, ale i sam czeka na ich miłość.

Trzecie wielkie objawienie miało miejsce 2 lipca 1674 r. Gdy Małgorzata modliła się przed Tabernakulum pojawił się nagle przed nią Pan Jezus, a z Jego ran biła niezwykła jasność. Mówił jej o niewdzięczności, jaką ludzie odpłacają Mu za Jego miłość. Sprawia to, że cierpi bardziej, niż w czasie drogi na Golgotę. Powiedział do niej: „Przynajmniej ty staraj się mi zadośćuczynić, o ile to będzie w twojej mocy, za ich niewdzięczność” (Pamiętnik duchowy Małgorzaty Alacoque). Poprosił ją, aby przyjmowała Komunię Święta tak często jak tylko jest to możliwe, a zwłaszcza w pierwsze piątki miesiąca. 

Do najważniejszego – czwartego wielkiego objawienia doszło 19 czerwca 1675 r. podczas oktawy Bożego Ciała. Siostra Małgorzata klęczała wtedy przed Najświętszym Sakramentem. Pan Jezus odsłonił wtedy swe Serce i powiedział. „Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, że niczego nie szczędziło, aż do wyczerpania i wyniszczenia się, by im dać dowody swej miłości. A w zamian od większości ludzi doznaję tylko niewdzięczności przez nieuszanowania i świętokradztwa, przez oziębłość i pogardę, z jaką się odnoszą do Mnie w tym Sakramencie miłości” (Pamiętnik duchowy Małgorzaty Alacoque). Podczas tego objawienia Pan Jezus, aby w każdy piątek po oktawie Bożego Ciała odbywała się szczególna uroczystość ku czci Jego Najświętszego Serca.

Bardzo ważną osobą w życiu Małgorzaty był ojciec Klaudiusz – jezuita który był jej przewodnikiem duchowym. Od początku dostrzegł on, że siostra Małgorzata obdarzona jest szczególnymi łaskami. Umacniał ją w przekonaniu, że objawienia pochodzą od samego Jezusa. Sam pod wpływem siostry Małgorzaty stał się apostołem nabożeństwa do Serca Jezusowego. 

Siostra Małgorzata Alacoque zmarła 17 października 1690 r. w wieku 43 lat życia. Beatyfikowana została w 1864 r. przez papieża Piusa IX. Procesu kanonizacji dokonał Benedykt XV w 1920 r. Kult Najświętszego Serca Pana Jezusa został uznany oficjalnie w 1765 r. przez papieża Klemensa XIII. 

W trakcie objawień Pan Jezus przekazał siostrze Małgorzacie Marii przyrzeczenia skierowane do czcicieli Jego Serca. Zakonnica opisała je w listach. Już po jej śmierci rozproszone informacje zebrano w słynne 12 obietnic.

Czcicielom Swego Serca Pan Jezus obiecał:

  1. Dam im wszystkie łaski potrzebne w ich stanie. 
  2. Zgoda i pokój będą panowały w ich rodzinach. 
  3. Będę ich pocieszał we wszystkich ich strapieniach. 
  4. Będę ich bezpieczną ucieczką za życia, a szczególnie przy śmierci. 
  5. Wyleję obfite błogosławieństwa na wszystkie ich przedsięwzięcia. 
  6. Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło nieskończonego miłosierdzia. 
  7. Dusze oziębłe staną się gorliwymi. 
  8. .Dusze gorliwe dojdą szybko do wysokiej doskonałości. 
  9. Błogosławić będę domy, w których obraz mego Serca będzie umieszczony i czczony.
  10. Kapłanom dam moc kruszenia serc najzatwardzialszych. 
  11. Imiona tych, co rozszerzać będą to nabożeństwo, będą zapisane w mym Sercu i na zawsze w Nim pozostaną. 
  12. Przyrzekam w nadmiarze miłosierdzia Serca mojego, że wszechmocna miłość moja udzieli tym wszystkim, którzy komunikować będą w pierwsze piątki przez dziewięć miesięcy z rzędu, łaskę pokuty ostatecznej, że nie umrą w stanie niełaski mojej ani bez sakramentów i że Serce moje stanie się dla nich bezpieczną ucieczką w godzinę śmierci.

Źródło:

[1]. Pismo Święte
[2]. Święta Małgorzata Maria Alacoque. Pamiętnik Duchowy. Siostry Wizytki. Kraków 2003
[3]. brewiarz.pl
[4]. www.nspj.com.pl

Opracował: Krzysztof Kosibór

Tagi: strona-glowna