Pozwólcie że rozpocznę słowami bł. Kar. Stefana Wyszyńskiego:
„Tyle wart jest nasz rok, ile zdołaliśmy przezwyciężyć w sobie niechęci, ile zdołaliśmy przełamać ludzkiej złości i gniewu. Tyle wart jest nasz rok, ile ludziom zdołaliśmy zaoszczędzić smutku, cierpień, przeciwności. Tyle wart jest nasz rok, ile zdołaliśmy okazać ludziom serca, bliskości, współczucia, dobroci i pociechy. Tyle wart jest nasz rok, ile zdołaliśmy zapłacić dobrem za wyrządzane nam zło”.
ks. kar. Stefan Wyszyński
Dziś stajemy na progu wejścia w Nowy 2023 rok. Jedni z nas spoglądają wstecz, obejmując myślami minione 365 dni, inni znów patrzą w przyszłość . Jednak każdy powinien zrobić swój osobisty bilans – serca i sumienia. Jaki był ten rok?
Na pewno trudny pod względem gospodarczym, finansowym, może i zdrowotnym. Może był to dla kogoś ostatni ziemski rok. O sprawach trudnych nie chcemy pamiętać i mówimy: NIECH SIĘ TEN ROK JUŻ SKOŃCZY. Niech wszystko, co złe, trudne, sprawiające, że życie jest ciężkie, że mamy pod wiatr i pod górę – niech wszystko to odejdzie wraz ze starym rokiem, tak by się chciało rzec. A może są i tacy, dla których to był dobry, udany rok? Bo zdrowie dopisało, materialnie nie było najgorzej, i rodzina się powiększyła. Oby ten nadchodzący rok nie był najgorszy.
Czas przemija. I to wbrew pozorom szybciej, niż nam się wydaje. Przemija i to co złe, smutne, i to, co piękne i radosne. Mija kolejny rok naszego życia, pewnie etap naszej ludzkiej wędrówki, z którego będziemy rozliczani. Będziemy rozliczeni z miłości, z tego jak kochaliśmy, ile ze swego czasu poświęciliśmy drugiej osobie. Mówi się, że czas to pieniądz. W Bożych realiach czas – to Miłość.
Wkrótce przekroczymy umowną, niewidzialną granicę czasu. Wejdziemy w Nowy rok, którego wydarzenia są dla nas zakryte i na razie pięknie opakowane pod hasłem „przyszłość”. Jaki będzie? Co przyniesie? Dobry Bóg zapewne ma dla mnie, dla Ciebie doskonały plan, wielkie rzeczy, coś ważnego do zrobienia. Być może to będzie błahostka, codzienność, coś tak nieistotnego, że niezauważalnego, ale właśnie to sprawi, że Twój czas będzie Miłością.
Nowy Rok to wyruszenie w nową, nieznaną podróż, pełną trudów, wyrzeczeń, cierpienia, ale i sukcesów, szczęścia, radości, realizowania marzeń i zamierzeń. Nikt nie powiedział, że będzie łatwo, że życie jest proste, lekkie i przyjemne, że będziemy piękni i zdrowi, młodzi i bogaci, szczęśliwi, czy od razy święci.
Wszystko przeminie to co trudne, i to co piękne i przeminie jak ten rok. Tylko miłość pozostanie.
W ostatni dzień roku kalendarzowego, zgromadziliśmy się w naszej świątyni, by podziękować Bogu, uwielbić Go, i przeprosić Go za miniony czas. Wszystko co było w nas dobre, jak i złe złóżmy na ołatarzu, jak plony zebrane z ostatnich 365 dni naszego życia. Za otrzymane i dokonane dobro dziękujmy i uwielbiajmy Boga. Jeśli wiele było dni, o których chcielibyśmy zapomnieć – również dziękujmy. I chociaż jest to bardzo trudne, zróbmy to i uwierzmy nareszcie, że nic nie dzieje się bez przyczyny.
Bóg pisze prosto na krzywych liniach naszego życia.
Ostatnie godziny starego roku, zachęcają nas do podsumowania również życia sakramentalnego i otrzymanych łask w naszej świątyni parafialnej, która obchodzi jubileusz 50-lecia budowy.
To też właściwy czas na modlitwę serca. To podziękowanie najpierw za cud czasu i życia. Klękamy z miłością i podziwem przed cudem rodzącego się życia. W naszej parafii przyszło na świat i zostało ochrzczonych w tym roku 21 dzieci i w ten sposób stały się dziećmi Bożymi. Przez troskę rodziców o dobre wychowanie, oparte na trwałych fundamentach wartości duchowych, ziarenko Bożego życia wyrosło w delikatny krzew wiary tak, iż kolejne dzieci, w liczbie 34 mogły przyjąć po raz pierwszy Jezusa w Eucharystii.
Dziękujemy dziś Bogu za młode rodziny, szczególnie te, które w minionym roku przyjęły sakrament małżeństwa, a w naszej parafii było ich 12. Na barkach tych młodych ludzi spoczęła przed Bogiem i społeczeństwem wielka odpowiedzialność za życie drugiego człowieka, jego wychowanie i wiarę. Wszakże rodzina ma być domowym Kościołem.
Nie może dzisiaj w naszym sercu zabraknąć miejsca dla ludzi chorych, samotnych, w podeszłym wieku. Przeżywają noce bezsenne i długie smutne dni. Przykry jest los chorych, których dotyka długa, nieuleczalna choroba. Aby wzmocnić tych ludzi, regularnie w każdy pierwszy piątek podążamy z posługą kapłańską, udzielając Komunii św., spowiadając i ubogacając sakramentem namaszczenia chorych.
Dziękujemy Bogu za dar zdrowia, że możemy się nim cieszyć, może nie zawsze najlepszym, ale pozwalającym na pracę i w miarę na spokojne życie.
Dzisiaj stają przed nami również zmarli. W ostatni dzień roku czujemy się jak w Dzień Zaduszny. Przypominamy sobie ze smutkiem te 34 osoby, które w tym roku odeszły od nas na zawsze. Może był to ojciec lub matka, współmałżonek, brat czy siostra, może syn czy córka, znajomy bliższy lub dalszy. Może w ubiegłym roku byli tu jeszcze z nami w kościele na nabożeństwie dziękczynnym, a dziś pozostało po nich puste miejsce.
Nasza parafia przeżywała 5 listopada piękną uroczystość jubileuszową, za którą będziemy nieustannie dziękować Panu Bogu. Za dar tej świątyni i parafii, która został erygowana 40 lat temu. Wspominamy i dziękujemy wszystkim budowniczym i dobrodziejom naszej parafii, których imiona są znane Bogu i dziełom, które powstały i trwają w naszej parafialnej rzeczywistości.
Z ks. wikariuszem od 27 czerwca podejmujemy i kontynuujemy, z wielką pokorą pracę duszpasterską w tej wspólnocie. Pragnę podziękować Wam za zaufanie jakim nas obdarzyliście.
Jesteście ofiarni, zebraliśmy ofiary na opał naszego kościoła, podjęliśmy trud przygotowania uroczystości jubileuszowej: ten duchowy ale i materialny. Zakupujemy ornaty i parametry liturgiczne, które mają ubogacić liturgię w naszej świątyni. Podjęliśmy się doświetlenia kościoła na zewnątrz i wewnątrz. (prace trwają). W 3 niedzielę każdego miesiąca będzie składka do kopert na inwestycje w nasze parafii. W każdą ostatnią niedzielę miesiąca o godz. 11.30 będzie Msza św. chrzcielna. Natomiast w drugą niedzielę miesiąca będziemy błogosławili dzieci roczne. W każdy pierwszy piątek przed mszą św. będzie adoracja Najświętszego Sakramentu z nabożeństwem do NSPJ, a w czasie mszy św. kazanie pierwszopiątkowe. Intencje pogrzebowe według zwyczaju w parafii będą odprawiane w liczbie 5-cie, reszta intencji będzie przekazywana dla kapłanów na misjach lub emerytów, którzy są w potrzebie. To też nasz wkład w dzieła misyjne.
Niech Nowy Rok Pański 2023 oczyści nas wszystkich z tego co złe oraz umocni nas w wierze, nadziei i miłości!
Zdjęcie: Ian Schneider z serwisu: Unsplash
